„Rozmowy z zabójcą: Recenzja taśm Jeffreya Dahmera”
Potwór – Dahmer: Historia Jeffreya Dahmera może być kontrowersyjna, ale nie da się zaprzeczyć Netflix seria przyciągnęła uwagę ludzi. Serial zdominował pierwszą dziesiątkę streamerów w tydzień po premierze, nawet jako członkowie rodziny jego ofiar wypowiedział się przeciwko programowi . Teraz jest Rozmowy z zabójcą: taśmy Jeffreya Dahmera. Ten trzyodcinkowy serial dokumentalny oferuje więcej wglądu w pokręcony umysł jednego z najbardziej niesławnych seryjnych morderców Ameryki. Zamiast tego dostarcza ponury katalog okropności, który skupia zabójcę kosztem tych, których zabił.
„Rozmowy z zabójcą: taśmy Jeffreya Dahmera” pozwalają Dahmerowi mówić
ZWIĄZANE Z: Prawnik Jeffreya Dahmera nazwał go „wyrzeczeniem istoty ludzkiej”
Potwór – Dahmer: Historia Jeffreya Dahmera próbuje przejść trudną linię. Z jednej strony to portret zabójcy. Z drugiej strony to badanie życie swoich ofiar i instytucjonalnych niepowodzeń, które pozwoliły mu uciec z jego zbrodni. Ale seria Ryana Murphy'ego czasami wydaje się bardziej wyzyskująca niż wnikliwa, problem, który jest wzmacniany w Rozmowy z zabójcą: taśmy Jeffreya Dahmera.
„Czułem się, jakbym był Clarice Starling w Milczenie owiec, Adwokat Dahmera, Wendy Patrickus, mówi na początku „Sympathy for the Devil”, pierwszego z godzinnych odcinków serialu dokumentalnego. To jednorazowa linia, ale taka, która pokazuje trwałą fascynację Dahmerem. Zdobywca Oscara Baranki został zwolniony zaledwie kilka miesięcy przed aresztowaniem Dahmera. Koncentrował się na przebiegłym, erudycyjnym seryjnym mordercy, który lubi ludzkie mięso. W tamtym czasie ludzie chętnie dokonywali porównań między przerażającą postacią Anthony'ego Hopkinsa a prawdziwym „kanibalem z Milwaukee”. To połączenie mogło nawet pomóc filmowi oczyścić się podczas rozdania Oscarów, Los Angeles Times odnotowany.
Ale jak pokazuje ten dokument, Dahmer nie był Hannibalem Lecterem. Z nagrań jego obszernych rozmów z Patrykusem wyłania się obraz zaniepokojonego mężczyzny, który nie rozumie, a może nie chce ujawnić, co motywowało jego zachowanie.
george „tyrus” murdoch.
„Zastanawiałem się, dlaczego zostałem zmuszony do popełnienia wszystkich morderstw”, mówi swojemu prawnikowi, gdy pyta, co myśli. „To, czego szukałem, wypełniłoby pustkę, którą czułem”.
Temat dokumentu pozostaje szyfrem
Taśmy Jeffreya Dahmera to trzeci wpis w Netflix Rozmowy z zabójcą seria. (Wcześniejsze raty koncentruje się na Johnie Wayne Gacy i Ted Bundy.) Wydaje się, że chce dowiedzieć się, „co sprawiło, że [Dahmer] tak się stało”, jak mówi Patrickus w odcinku 3. Ale nigdy nie daje satysfakcjonującej odpowiedzi na to pytanie, być może dlatego, że takiej nie ma. Dahmer został niewątpliwie uszkodzony w jakiś zasadniczy sposób. Ale żadna choroba psychiczna, którą mógł mieć, nie usprawiedliwia jego przerażających działań.
Oderwane, pozbawione emocji opisy swoich zbrodni Dahmera przerażają. Sugerują, jak zauważa jego adwokat Gerald Boyle, że nie miał wyrzutów sumienia z powodu tego, co zrobił. Ale Rozmowy z zabójcą utrzymuje myśl, że patologiczny strach samotnego mężczyzny przed porzuceniem doprowadził go do zabijania, sugerując, że był bezsilny, by oprzeć się swoim śmiertelnym pragnieniom. Kiedy postanawia podkreślić długi okres między jego pierwszym zabójstwem w 1978 roku a drugim morderstwem prawie dekadę później (które, jak twierdzi Dahmer, nie było z premedytacją) lub jego próby sublimacji swoich pragnień poprzez religię, serial zbliża się do namalowania go jako ofiary sił poza jego kontrolą. Czasami pojawiają się odniesienia do jego zdolności do oczarowywania, manipulowania i oszukiwania ludzi wokół nich. Ale Dahmer z serii reżysera Joe Berlingera wypada bardziej jako bierny aktor w swoim własnym życiu niż przerażający drapieżnik.
W „Taśmach Jeffreya Dahmera” nie brakuje przerażających szczegółów
Taśmy Jeffreya Dahmera walczy o uzyskanie znaczącego wglądu w psychologię podmiotu. Ale udaje mu się dostarczyć przerażających szczegółów na temat zbrodni Dahmera. Widzimy zawartość zamrażarki, w której przechowywał różne części ciała (na szczęście ukryte w papierze i plastiku). Są też zdjęcia czaszek tych, których zabił, oraz krótkie, niewyraźne przebłyski polaroidów, które zrobił swoim ofiarom. Dowiadujemy się, że brał prysznic w tej samej wannie, w której chował zwłoki. W pewnym momencie szczegółowo opisuje swoje makabryczne starania o przemianę 14-letni Konerak Sinthasomphone w zombie, którego mógłby utrzymać przy życiu na własny użytek. To prawdziwa zbrodnia w najgorszym wydaniu.
Ostatecznie najbardziej fascynujące części Taśmy Jeffreya Dahmera są wtedy, gdy Dahmer w ogóle nie mówi. Nic dziwnego, że w projekcie tym nie brali udziału krewni ofiar. Ale reporter James Causey przedstawia kontekst, w jaki sposób dynamika rasowa w Milwaukee pomogła Dahmerowi uciec od morderstwa. Inne segmenty podkreślają, jak jego zbrodnie odbijały się echem w małej społeczności gejowskiej w mieście, gdzie wszyscy znali wszystkich innych. Policja nie była zainteresowana poważnym badaniem przestępstw przeciwko gejom (zwłaszcza kolorowym gejom), nawet gdy ludzie zaczęli znikać bez śladu. Kryzys AIDS pozwolił również Dahmerowi działać niezauważenie.
„Dahmer ma rzadką okazję, rzadkie okno w czasie, w którym ludzie znikali w społeczności, ale nikt nie wiedział dlaczego” – wskazuje Michail Takach, kurator Wisconsin LGTBQ History Project. To potencjalnie interesująca historia, która może zaoferować świeże spojrzenie na sprawę Dahmera. Ale nie jest szczegółowo zbadany.
patrioci nowej anglii dorsett spokrewniony z Tonym Dorsettem
„Ważne jest, aby zrobić to dobrze”, mówi jeden z rozmówców, gdy seria dobiega końca. „Mówić o tym w sposób, który nadaje godność tym ofiarom”. Niestety, Taśmy Jeffreya Dahmera w większości tego nie robi.
Rozmowy z zabójcą: taśmy Jeffreya Dahmera premiera 7 października w serwisie Netflix.
Aby uzyskać więcej informacji o świecie rozrywki i ekskluzywnych wywiadach, zapisz się na Kanał YouTube Ściągawki Showbiz .
ZWIĄZANE Z: Reporter, który pracował nad sprawą Jeffreya Dahmera, nazywa serial Ryana Murphy'ego „Niedokładny”
