25. rocznica „Pulp Fiction”: Co uważamy za przyznane teraz
Pulp Fiction otwarte 25 lat temu. Wciąż pamiętam noc, kiedy to zobaczyłem. Pracowałem w kinie, więc w dni wolne często mieściłem dwa filmy. Właśnie to widziałem skazani na Shawshank i pomyślał: „Cóż, nie ma mowy, żeby następny film, który zobaczę, był tak dobry”. Potem wszedłem do Pulp Fiction i to zmieniło moje życie.
John Travolta i Quentin Tarantino w Cannes w 1994 roku | Eric Robert / Sygma / Sygma przez Getty Images
Patrząc wstecz na tamtą noc, zdaję sobie sprawę, że świat, który miał Pulp Fiction w tym od 25 lat wiele z tego bierze za pewnik. Mam nadzieję, że patrząc wstecz, przypomnimy sobie, jak wyglądało kino wcześniej Pulp Fiction i zawsze pamiętaj, jaki szok dla branży Quentin Tarantino Drugim filmem był.
Nigdy wcześniej nie widzieliśmy czegoś takiego jak „Pulp Fiction”
pamiętam kiedy Pulp Fiction rozpoczął się od Pumpkin (Tim Roth) i Honeybunny ( Amanda Plummer ) mówiąc o okradaniu restauracji, pomyślałem: „To właściwie dobry pomysł. To ma sens.' Potem w połowie napisów zmieniła się muzyka tytułów otwierających. Nigdy wcześniej tego nie widziałem.
Trzy główne historie Pulp Fiction były fascynujące, ale wyróżniał się sposób, w jaki bohaterowie rozmawiali ze sobą. Vincent Vega (John Travolta) musiał zabrać Mię Wallace ( Uma Thurman ) na randce, ale rozmawiał ze swoim partnerem Julesem (Samuel L. Jackson) o masażach stóp i ćwierć funtach.
Quentin Tarantino i obsada Pulp Fiction w Cannes | Eric Robert / Sygma / Sygma przez Getty Images
Butch ( Bruce Willis ) dwukrotnie przekroczył Marcellusa Wallace'a (Ving Rhames), ale skończył w lochu niewoli. Potem wracając do Julesa i Vincenta, wcześniej tego dnia, musieli oczyścić ciało, które Vincent przypadkowo zabił. Mówią, że jest tylko siedem oryginalnych historii i wszystko jest wariacją na temat tych siedmiu. W 1994 roku myślałem, że Pulp Fiction to ósma historia.
Być może były francuskie filmy nowofalowe, które przełamały standardową strukturę narracyjną, i niejasne filmy kryminalne z hardkorowymi historiami, ale 16-latek, który widział tylko filmy z Hollywood, nigdy nie widział czegoś takiego i mogę ręczyć za dorosłych kto bywał w Pulp Fiction przez cztery miesiące, w którym grał, też nie.
Rozmawiali o wszystkim w „Pulp Fiction”
Quentin Tarantino rozpoczął swój filmowy dialog w Rezerwowe Psy . Jego postać wygłasza przemówienie „Like a Virgin” i Steve Buscemi tyrady przeciwko przechylaniu. Rezerwowe Psy został doceniony na Sundance, ale nie grałem poza dużymi miastami, więc zobaczyłem go dopiero później Pulp Fiction .
Pulp Fiction było moim pierwszym kontaktem z bohaterami filmowymi poruszającymi przypadkowe tematy, takie jak zmiana nazwy ćwierćfunta w Europie ze względu na system metryczny lub dlaczego Vincent nie je wieprzowiny. Wtedy porównałem to do Seinfeld , co było moim jedynym odniesieniem dla postaci analizujących przypadkowe rzeczy, ale Seinfeld nigdy nie rozmawiał o narkotykach ani o masażach stóp. Za to zasługa również współscenarzysty Rogera Avary'ego, z którym Tarantino dzieli się Oscarem.
Quentin Tarantino (z lewej) i Roger Avary (z prawej) zdobywając Oscara za scenariusz Pulp Fiction | DON EMMERT / AFP / Getty Images
dla kogo grał Terry Bradshaw?
Z pewnością pod koniec lat 90. byliśmy traktowani jako wielu złych naśladowców dialogu Tarantino. Nadal nie ma nikogo, kto powielałby głos Tarantino, ale inni artyści z własnymi głosami, tacy jak Kevin Smith i Richard Linklater, prosperowali jako Pulp Fiction otworzył widzów na oglądanie rozmawiających ludzi.
To było niesprawne
Pulp Fiction nie był pierwszym filmem, który opowiedział swoją historię w niewłaściwy sposób. To był najczęściej oglądany. Zaskoczyło mnie, gdy w dwie godziny po rozpoczęciu filmu wrócili do porannego zabójstwa złodziei teczek. Mieliśmy więcej niż jednego klienta, który ostrzegł nas, że bębny nie działają, ponieważ Vincent został postrzelony, a teraz wrócił. Potrzeba było czasu, zanim ludzie zaakceptowali, że było to zamierzone.
Plakat dla Pulp Fiction | Stephen Shugerman / Getty Images
Czy byłby plik Memento bez Pulp Fiction pierwszy? Może ale Pulp Fiction rzucił rękawicę konwencjonalnym filmom. W latach 90. Hollywood było mocno zakorzenione w formule i Pulp Fiction powiedział, że nie musimy przestrzegać zasad.
To byłyby wspaniałe historie, nawet gdyby nie były połączone
Do końca Pulp Fiction widzisz, jak łączą się wszystkie historie. Jednak samo to byłoby tylko sztuczką. Co zrobiło Pulp Fiction wyjątkowe było to, że i tak były to świetne historie.
Jules i Mia mają ciekawą randkę, na której rozmawiają o interesujących rzeczach, a Jules nigdy nie otrzymuje odpowiedzi na temat masażu stóp. W tamtym czasie pięć dolarów to dużo jak na koktajl mleczny. Teraz jest konkurencyjna. Myślisz, że problem będzie polegał na tym, że kusi go, by przespać się z żoną szefa, ale to przeradza się w większy kryzys.
John Travolta i Quentin Tarantino w mediach wciąż dla Pulp Fiction | Archiwa Michaela Ochsa / Getty Images
Historia Butcha może się zacząć najbardziej konwencjonalnie. Widzieliśmy już wcześniej przestępców podwójnie krzyżujących się z tłumem. Kiedy Butch wraca po zegarek ojca, chcesz powiedzieć: „Stary, po prostu go zostaw. Nieważne, jak bardzo jest to dla ciebie sentymentalne, po prostu je zostaw ”. Nawet wtedy Butch nie ustaje. Historia przechodzi na wyższy poziom, gdy Marcellus Wallace przechodzi przez ulicę tuż przed nim i eskaluje, gdy w końcu spotykają Zeda i Gimp.
„Sytuacja z Bonnie” jest prawie jak fabuła serialu komediowego, ale w 1994 r. Nie można było tego zrobić zbyt krwawo, a transmisja strumieniowa nie wchodziła w grę. Powaga kryzysu jest podważana zabawnymi dodatkami, takimi jak komplementy przy kawie Jimmiego (Tarantino). Kończy się egzystencjalnym kryzysem Julesa, który krzyżuje się z Dynią i Króliczką Honey.
„Pulp Fiction” nie miał gatunku
Jeden z bardziej wyjątkowych aspektów Pulp Fiction tak to przeciwstawiało się gatunkowi. Przypuszczam, że przestępczość to gatunek, ale raczej podgatunek dramatu. Czy Pulp Fiction to dramat? W dialogu jest trochę śmiechu. Czy to komedia? To całkiem poważne, kiedy Mia prawie umiera, kiedy Butch i Marsellus zostają porwani, a Jules wkracza na duchową ścieżkę.
Tylko fabuła Butcha kwalifikowałaby się nawet jako akcja, a to tylko z powodu wypadku samochodowego i walki z Marsellusem. Cała historia Tarantino była rodzajem filmów akcji, w których było więcej mówienia niż akcji, więc może. Żałuję, że nie pamiętam, którą sekcję zaopatrzył Blockbuster Pulp Fiction w.
Quentin Tarantino} Martyn Goodacre / Getty Images
W 1994 roku nie mieliśmy algorytmów Netflix do kwalifikowania super niszowych gatunków. Być może filmy takie jak Pulp Fiction utorowało drogę do tego, by folie pasowały do bardziej specyficznych pudełek lub całkowicie je rozsadzały. Wszystkie te ścieżki są teraz otwarte na filmy i nie muszą nawet chodzić do kin, aby dotrzeć do publiczności.
na jakiej pozycji gra James Harrison?
Pulp Fiction chodził do teatrów i pozostawał tam przez miesiące. Było to zjawisko, które ludzie odkrywali, rozmawiali, analizowali i widzieli ponownie, aby znaleźć w nim nowe aspekty. Od tamtej pory jest podstawą kina.
